D'impruvvis, n'assembrameint,
anca quäica svenimenint.

Rumagnus, peoccüpä,
l'ha cminsä anca a parlä.

-Dop veint'ann, ag vö un bell bagn,
sia par me che pri mé pagn.

Csé smurcìnt an sum mäi stä,
fag brütt vëd a la cittä.-

Cavallotti, lü ac l'è a ticc',
al risponda e al va prill spicc'.

-G'ho la puar in si barbis,
a l'è un schifu, sì! L'è un sfris.-

La Batusa, a seint i noss,
la trà un sgäi, a l'è a nozz.

Csé, mano al fianco e sguardo fiero:
-E' uno schifo per davvero!

Prä, funtana, brütt sinter;
oh Signur! Che dispiasér!-

Am cardiv cla 's fiss chiettä,
quand l'arcmeinsa a barbuttä.

-Ag vö gnanca l'Urdinanza,
gnint parol ma un po' ad sustanza.

Ag vö na bros'cia, ag vö un piümein;
ont ad gumat, un brizinein.

Vöin incö e vöin adman
e al decor l'è a purtä ad man.-

L'è un crescendo rossiniano,
la va sö, ma piano piano.

-Vöi mia fä cmé al siur Mazzini,
che ha sloggiato dai Giardini.

Tütt i lucc i'andävan sö,
par pissä e fäna ad pö.

L'ha sarnì ad fä cà al Farnes,
csé al ga propi pö ad surpres.-

Dess a peins: l'arà finì ma ... -Noi inveci vadum tütt,
i bräv fiö e i farabütt.

Cmé i spincìn che col so can, dop che al giggiu l'ha pissä,
via ad cursa, i cambian strä.

Tütt i spigh la so pissäda,
d'ogni tant una smardläda!

E in scüron, spartì co'i pe,
sum sicür ac tucca a te.

Adsoin ca g'abbia la buttiglia,
se t'g'al dis, si meraviglia!

Parlum mia, po dal sacctein;
i t'rispondan: --me tucc gninta, sum s'ciümlein!-

E al vigil? In uffizi!
Uramäi l'è dvintä un vizi.-

Censürum i'ätar parol, che la fiöla, noi al sum,
la sa slärga e riva i num.

Po la vuz, se la sa spanda,
la fa crëss la sarabanda e...

... da tütt quant i munümeint
riva zù di sacrameint.

Dess finum l'elaborato
e fum rid l'interessato.

Fum almä na puntüreina,
un'üsansa piasinteina.

Al decor, al mé Assessur,
l'è un gram guäi, l'è un gran dulur.

Ma chi in sella l'è muntä,
al g'ha po da pedalä.

Bon laùr, un piasintein.